Han

“Ik ga nog elke dag naar mijn werk met het gevoel dat ik een verschil maak. Dat maakt mij enthousiast. Op de afdeling waar ik werk, zitten zeven van de dertien jongens in Nederland die jeugd-tbs hebben en niet kunnen functioneren in een grotere groep. Ze zijn bijvoorbeeld te agressief of te manipulatief. Als deze jongens op een grotere groep zitten, dan zijn ze continu bezig status te veroveren, waardoor we heel weinig met hen kunnen bereiken. Daarom worden ze uit het gewone systeem naar ons overgeplaatst. We hebben continu met vier mensen dienst. Soms staan er twee begeleiders op één jongere.

De jongens zijn een echte uitdaging. Dat vind ik leuk. We proberen hen te leren op een andere manier te communiceren. Ze hebben zich altijd groot gemaakt als ze iets wilden, dat werkte. Ze zijn van grote stappen snel thuis, wij leren ze de toeristische route. Als zij blaffen, dan zet iedereen een stap achteruit. Wij zetten er juist een vooruit. We bespreken dingen en zijn het soms heel erg oneens, maar dan zijn ze me niet kwijt. Als zij doorkrijgen dat je ook zo met elkaar om kan gaan, dan vind ik dat mooi.”